بنزودیازپین ها گاهی جزء داروهای تسکین بخش و خواب آور طبقه بندی می شوند، به طوریکه با مقدار زیاد به عنوان خواب آور و با مقدار کم به عنوان ضد اضطراب و تسکین بخش استفاده می شوند.

داروی تسکین بخش اضطراب فرد را در طول روز کاهش داده، هیجان زیادی را متعادل کرده و در نهایت بیمار را راحت و آرام می کند.

سرعت جذب قرص بنزودیازپین ها بالاست، به طوریکه به راحتی و به طور کامل در لوله گوارش جذب میشوند، هر چند وجود غذا تا حدی فرآیند جذب را کند می کند.

این داروها در درمان بی خوابی، درمان اضطراب، افسردگی، اختلال پانیک با، یا بدون گذر هراسی و جامعه هراسی و اختلال دو قطبی استفاده میشود.

مصرف این داروها باید با مقدار کم شروع شود و بیمار باید از نظر پیدایش تسکین و سوء مصرف دارو اطلاع پیدا کند و طول مصرف دارو و مقدار آن توسط پزشک معالج مشخص می شود.

قطع مصرف این دسته از داروها باید تدریجی باشد. ممکن است بعد از قطع مصرف فرد دچار دلهره، تهوع و بی خوابی، افسردگی، بدگمانی، سرسام  و تشنج به مدت چند روز شود.

عوارض احتمالی مصرف بنزودیازپین ها شامل خواب آلودگی، سرگیجه، ضعف تنفسی و به طور نادر افزایش پرخاشگری، واکنش های آلرژیک و فراموشی است.

در ادامه اسامی داروهای بنزودیازپین را در بخش داروهای روانپزشکی مشاهده میکنید.

منبع مطلب : بنزودیازپین ویکی روان